Kalebodur'la Mimarlar KonuÅŸuyor'da Prof. Dr. Celal Abdi Güzer'in Eylül ayındaki konuÄŸu FIELDS Architecture & Industrial Design’in kurucularından Mimar Eren Çıracı oldu. Soru ve cevapları ile ufuk açan söyleÅŸide Eren Çıracı; akademinin mimarlık için önemini, mimarlığın sürdürülebilirlik ile olan iliÅŸkisini ve dünyanın en ünlü mimarlık ofislerinden Zaha Hadid Architects’te biriktirdiÄŸi deneyimlerini, kendi “mimari bakış açısını genç mimarlarla paylaÅŸtı.

Kalebodur’un, mimarlık sektörünün geliÅŸimine katkıda bulunmak amacıyla hayata geçirdiÄŸi ‘Kalebodur'la Mimarlar KonuÅŸuyor’ söyleÅŸi programı, her ay sektörün baÅŸarılı isimlerini genç mimarlarla buluÅŸturmaya ve onlara yeni ufuklar açmaya devam ediyor. Prof. Dr. Celal Abdi Güzer'in sunduÄŸu “Kalebodur'la Mimarlar KonuÅŸuyor” programının Eylül ayındaki konuÄŸu ise, FIELDS Architecture & Industrial Design’in kurucularından Mimar Eren Çıracı oldu.

“Zaha Hadid Architects’te çalışmanın kiÅŸisel geliÅŸimime büyük katkısı oldu”

Dünyanın en büyük mimarlık ofislerinden Zaha Hadid Architects’te çalışmanın kendisine tecrübe ve geliÅŸim noktasında önemli katkılar saÄŸladığını anlatan Çıracı, ayrılış ve ofis açma sürecini ÅŸöyle anlattı:
“O dönemde eÅŸim ve ortağım Mevce ile beraber Londra’daydık. O, endüstriyel tasarımcı, Ross Lovegrove ile çalışıyordu. Ben de Zaha Hadid Architects’te çalışıyordum. Ä°ki ofisin yaptığı iÅŸler de birbirine çok benziyordu. Ölçeklerden bağımsız olarak yaptığımız iÅŸ üzerinde konuÅŸabiliyorduk. Sonraki süreçte ise, ‘biz bunu burada konuÅŸabiliyorsak, birlikte de bir ÅŸeyler yapabiliriz’ dedik. Bizim Ä°stanbul’a dönme fikrimiz bu ÅŸekilde ortaya çıktı.
Zaha Hadid, benim üniversite yıllarımda çok hayranlıkla takip ettiÄŸim bir mimardı. Zaha Hadid Architects’te projeler ve ekipler çok büyüktü ve ben orada çok ÅŸey öÄŸrendim. Sadece yapılan iÅŸlerden deÄŸil, birlikte çalıştığım insanlardan da öÄŸrendim. Orada birlikte çalıştığım daha sonra çok yakın arkadaşım olan insanlar oldu. Herkes dünyanın iyi okullarında okumuÅŸ, iyi CV’lerle oraya gelmiÅŸ. Böyle bir ortamda, bu kiÅŸilerin hepsinden ayrı ayrı ÅŸeyler öÄŸrenebiliyor insan. Benim kiÅŸisel geliÅŸimim açısından Zaha Hadid Architects’te çalışmanın en büyük faydası bu oldu. Çünkü çok geniÅŸ bir spektrumdan insanlarla tanışıyorsunuz ve hepsinden de bir ÅŸeyler öÄŸreniyorsunuz. Bu da insanın ufkunu geliÅŸtiriyor. Orada 6 yıl çalıştım. Bazı insanlar bunu bir kariyer olarak tercih edebiliyor. Ama biz Mevce ile daha ufak ve kendimize ait bir ofisimizin olmasını tercih ettik.”

“Mimarlık kendi disipliner meseleleri ile interdisiplinerlik arasında sıkışmış durumda”

Mimarlığın bugün kısmen sıkışmış bir durumda olduÄŸunu vurgulayan Çıracı, ÅŸöyle devam etti:
“Mimarlık bugün kendi disipliner meseleleri ile interdisiplinerlik arasında sıkışmış bir durumda. Network iliÅŸkisi olarak bahsedersek mimarlıktan, ekolojinin altında yok olma tehlikesi var mimarlığın. Bir binayı düÅŸünelim, çok fazla mimari bir deÄŸer atfedemeyeceÄŸimiz bir binaya, üzerine solar panel koyup, yaÄŸmur toplama sistemi entegre edersek, bir anda kıymetli bir bina oluveriyor. Bence bu doÄŸru bir yaklaşım deÄŸil. Çünkü sonuç itibariyle bina mimari anlamda kıymetli bir bina deÄŸil. Biz, ‘bu bina iyi bir binadır, çünkü kendi elektriÄŸini üretiyor, suyu topluyor’ dediÄŸimizde mimarlığı interdisipliner altında ezmiÅŸ oluyoruz. Elbette sürdürülebilirlik çok önemli bir konu ama mimarlık sadece sürdürülebilirlik iliÅŸkisi ile izah edilebilecek bir ÅŸey deÄŸil. Mimarlığın çok daha geniÅŸ bir doÄŸası var. Åžu an mimarlık kısmen sıkışmış durumda diyebilirim. Mimarlıktan hep bir performans beklentisi var. Mimarların kendilerini rakamla açıklama derdi var. Bir meÅŸrulaÅŸtırma derdi var. O meÅŸrulaÅŸtırma, bugün ekoloji üzerinden yapılıyor. Bu, mimarlık için bence iyi ve olumlu bir yön deÄŸil. DiÄŸer taraftan da tamamen disipliner otonomi var. Öyle bir durumda da mimarlık toplum için anlamsız hale gelebiliyor.”

“Akademinin mimarlığın olmazsa olmazı olduÄŸunu düÅŸünüyorum”

Akademinin mimarlığın olmazsa olmazı olarak gördüÄŸünü vurgulayan Çıracı, bu yüzden de her zaman akademide olmayı istediÄŸini belirterek, “Ä°stanbul’a döndükten sonra pandemi sürecine kadar yaklaşık 8 sene Bilgi Üniversitesi’nde ders verdim. Geçen sene de bir sömestir boyunca yine Ä°stanbul Teknik Üniversitesi Mimarlık Bölümü’nde proje dersi verdim. Akademinin, mimarlığın olmazsa olmazı olduÄŸunu düÅŸünüyorum. Benim için mimarlık, akademi olmadan olabilecek, geliÅŸebilecek bir alan deÄŸil. Çünkü, entelektüel taraf olmadan mimarlığın hiçbir zaman gerçek potansiyeline ulaÅŸamayacağını düÅŸünüyorum. KiÅŸisel olarak, Yale’de daha sonra Londra’daki çalışma hayatımda gördüÄŸüm; güçlü bir çizgisi olan mimarların hepsi aslında üniversiteyi bir araÅŸtırma laboratuvarı olarak kullanıyor. Çünkü fikir, en rahat üniversitelerde geliÅŸebiliyor. Üniversitelerde çok fazla beyin var, konuya farklı açılardan yaklaÅŸabilecek, kendi özgün bakışını getirebilecek insanlar var. O bakımdan üniversite benim için her zaman heyecanlı bir yer oldu. Bundan sonrası için de dışında kalmak istemiyorum.”