Cihan KALAY / Mimar
cihankalay@gmail.com
www.cihankalay.com

Yeni yılın bu ilk yazısına, 2018’in, bu satırları okuyan-okumayan, şöyle bir bakan-bakmayan herkese güzellikler getirmesini dileyerek başlamak istiyorum.

Dünyada ve özellikle yurdumuzda yaşanmakta olan birçok olumsuzluğa rağmen sektörümüzün geleceğine yönelik umutlarımı artıran (yeşerten) konuları, bu yıl içinde yayınlanacak yazılarımda sizlerle paylaşmayı planlıyorum. Bu yazımda özellikle sandviç panelin iki metal kabuk elemanının arasında yer alan ve ana malzemesi olan ısı yalıtım katmanından bahsedeceğim.

Bilindiği gibi ısı yalıtım katmanı olarak bütün dünyada olduğu gibi bizde de büyük bir çoğunlukla poliüretan (PUR, PIR) ve taşyünü kullanılmaktadır. Bunlardan poliüretanın tedarikçileri oldukça büyük firmalardır ve her bir firmanın, malzemenin sürekli gelişmesini sağlayan Ar-Ge bölümleri vardır. Sektöre yıllarını vermiş tüm arkadaşlar, hammadde olarak poliüretanda olan gelişmeleri ve değişiklikleri çok iyi bilirler. Önümüzdeki süreçte de iyileştirmelerin yaşanmaya devam edeceğine de eminim. Bu arada, gerçekleşecek bazı yeniliklerin (dedikodu gibi) ön bilgilerinin kulağıma gelmeye başladığını söylemek isterim.

Taşyününe gelince, taşyününün dünyadaki ve Türkiye’deki (sandviç panel sektöründe) gelişimleri pek birbirine benzemez. Bu farklılığın, bizim sandviç panel firmalarımızın teorik ve teknik düzeylerinden kaynaklandığını düşünmekteyim. Bu yazının konusunu belirlememden sonra, Türkiye’de bulunan taşyünü üreticilerinin üretim kapasitesinde olduğunu bildiğim, artışın miktarını ve yeni hedeflerini öğrenebilmek (sizlere, doğru bilgilerle yorum yapabilmek) amacıyla taşyünü üreticisi firma yöneticileri ile görüştüm. Eski tarihlerde, İZODER’in içinde yer almış, TS 825’in geliştirilmesi amacıyla oluşturulmuş olan Isı Kurulu üyeliği de yapmış bir kişi olarak, beni çok mutlu eden bilgiler edindim. Bu güzel ve değerli bilgiler için kendilerine çok teşekkür ederim.

Taşyünü üretimi için kaliteli hammadde kaynaklarına sahip bir ülke olmamızın iyi bir şekilde değerlendirildiğini, Kayseri’nin adeta bir taşyünü üretim merkezine dönüştüğünü, Anadolu’nun birçok yerinde taşyünü üretim tesisinin bulunduğunu veya tesis yapımının devam etmekte olduğunu öğrendim. Sandviç panele göre yaklaşık on kat pahalı olmasına rağmen bu yatırımların yapılmış ve yapılmakta olması beni oldukça mutlu etti.

Isı yalıtım bilincinin gelişiminde büyük yollar alınmış olduğu, ısı yalıtım malzemesi kullanımında artışların devam etmekte olduğu, konut sektöründe bile “Isı yalıtımına gerek var mı, 2-3 santim kalınlık yeter mi?” gibi soruların artık kalmadığı konuşulunca, bu seviyenin oluşmasına büyük katkıları sebebiyle İZODER’e (emek veren eski, yeni tüm yöneticileri ve çalışanlarına) teşekkür ve minnet duygularımı iletmek isterim.

Uzun yıllar sandviç panel ile ilgili bir derneğin (birkaç teşebbüse rağmen) kurulamamasının sıkıntılarını yaşamış bir panelci olarak taşyünü üreticilerine, birbirlerine yakın olmalarını ve yapıcı diyaloglar kurmalarını öneririm. İnanıyorum ki bu diyalog onlara güç verecektir. Taşyünü üreticilerine ikinci bir önerim ise yurtdışı satışa sıcak bakmalarıdır. Ürünlerinin havaleli olması sebebiyle yurtdışı pazarlara bakmamalarının yanlış olacağını, fabrika teslim fiyatlarını belirleyerek yürümelerinin fayda getireceğine inanmaktayım.

Türkiye’deki taşyünü üreticilerinin kuvvetli olmasının, sandviç panel üreticileri için güç verici bir değer olduğunu düşünmekteyim. Teknolojik olarak karşılıklı bilgi alışverişi ile Türkiye’de üretilen taşyünü sandviç panel kalitesinin artırılma olasılığı, gerek taşyünü üreticileri, gerekse sandviç panel üreticileri için oldukça anlamlıdır. Anlamlı dediğim, sandviç panel üreticileri için yurtdışı pazarlara açılmada kolaylık verici bir değer olması (dünya markası boyutlarına gelebilmek için bir itici kuvvet), taşyünü üreticileri için de kısa sürede oluşacak (hemen yanı başlarında) yaklaşık 200 bin ton yıllık yeni bir pazar olmasıdır.